CD Review: KC levert kwaliteitsalbum met naamloos debuut

Het overkomt mij slechts een aantal keren per jaar dat ik een plaat opzet waarbij ik na een paar seconden eigenlijk al weet dat ik de hele plaat goed ga vinden. Een plaat die onmiddellijk bij de eerste luisterbeurt al op zijn plek valt en je daarna niet meer loslaat. Een plaat die vervolgens na meerdere luistersessies stukje bij beetje zijn geheimen aan je prijsgeeft en een plaatsje krijgt in het lijstje van je favoriete albums van dat betreffende jaar.

Dit overkwam mij nota bene op de allereerste dag van dit nieuwe jaar toen ik de promo-CD van KC’s komende debuutplaat in mijn brievenbus aantrof en deze plaat op de eerste middag van het jaar aanzette. Een betere muzikale start van 2011 had ik mij niet kunnen voorstellen.

Elke maand één nieuw nummer

KC is singer/songwriter Kelly Veerman: zanger en gitarist met bijna twintig jaar podiumervaring. Met zijn huidige band Trots en het akoestische trio Strings treedt hij regelmatig op door het hele land op allerlei podia. In 2001 had Kelly met Trots een bescheiden hitje met het Nederlandstalige nummer “Mis je mij”. De single heeft het tot Favoruudschijf geschopt in het radioprogramma van Ruud de Wild en werd regelmatig op 3FM en Radio 2 gedraaid.

In 2007 besloot KC weer muziek te gaan schrijven. Het doel: elke maand één nieuw nummer. Na tweeënhalf jaar was het resultaat ruim 25 nummer. Elf van deze nummers heeft KC uiteindelijk opgenomen met producer Bart Wagemakers. Hierbij werd hij ondersteund door diverse muzikanten: Berry Janssen (Trots, Big Black & Beautiful), Rory van der Graaf (The SelfEmployed), Marijn van den Berg (o.a. Jan Akkerman, Nick en Simon) en Ruben van Mastrigt (The Dutch Eagles).

Kwaliteitsalbum

Het debuut van KC is een zeer gevarieerd album geworden. Prettige up- en mid-tempo rockliedjes zoals “Head Under Water” en “Right There” worden afgewisseld door prachtige ballads, waarvan “Mrs Doubt” en “Change” mijn favorieten zijn. Door deze verscheidenheid aan stijlen blijft het album boeien van begin tot eind en wordt het nergens saai. Wat hierin ook meespeelt, is de volgorde van de tracks op het album, welke mooi is opgebouwd. Het album sluit af met een aantal rustige, kleine liedjes: “Long Island” en “Goodnight”. Het enige nummer dat de flow van het album enigszins verstoort is het een-na-laatste nummer “Lazy Afternoon” dat geïnspireerd lijkt door Jack Johnson.

Op zijn website schrijft KC dat hij beïnvloed is door Jason Mraz, Jack Johnson en Damien Rice. Dit hoor je inderdaad terug op het album. Andere invloeden die ik herken zijn Keane en Bertolf. Toevallig twee artiesten waar ik zelf ook graag naar luister.

Wat dit album verder zo speciaal maakt, zijn een paar dingen. Om te beginnen de liedjes zelf. KC durft regelmatig af te wijken van de standaardformule voor pop- en rockliedjes en komt met hele fraaie akkoordenschema’s en arrangementen op de proppen. Het liedje “Same Soul” is hier een mooi voorbeeld van. Voeg daarbij de uitmuntende uitvoering door de begeleidende muzikanten en je hebt een heel smaakvol geheel. Ook de productie en de mix spelen hierin een grote rol. Het album heeft een eerlijk en transparant klankbeeld met een mooie ‘live-feel’. Dit verhoogt het luisterplezier enorm.

Conclusie

KC’s debuutalbum is een heel fraai album geworden dat nog menige draaibeurt in mijn CD-speler en op mijn iPod zal krijgen. De combinatie van sterke liedjes, mooie arrangementen, goede muzikanten en een smaakvolle, levende productie maakt dit album wat mij betreft nu al één van de sterkste albums van 2011. Van harte aanbevolen!

• Officiële website: http://www.kcmusic.nl/
• Directe link naar muziekpagina: http://www.kcmusic.nl/?page_id=40